Tja.....wat kan ik nu als vrouwelijke deelneemster nog schrijven na al die prachtige verhalen van mijn voorgangers en dan bedoel ik geen dominees LOL
Wat mij vooral bij blijft aan dit prachtige avontuur zijn toch de volgende dingen;
Dat we 's nachts toch vele rontonde's hebben gehad. En dat ik drie mannen heb zien rennen met een lamp op hun voorhoofd opzoek naar de cache.
Dat een van ons tijdens de rit wakker werd en zei: "zijn we al bij de cache?" dus zelfs tijdens je powernap met de challenge bezig zijn.
's nachts bij een tankstation mensen naar de cachemobiel zien kijken en jezelf afvragen waar zij opweg naar toe zijn zo midden in de nacht.
De zon op zien komen en de bergtoppen met sneeuw in Liechtenstein. Is dat ook een land Liechtenstein?? Ja en daar ben ik achter gekomen door de voorbereidingen van Frank. LOL
Een hardloper uit de tunnel zien komen die bijna omver werd gelopen door een paar cachers en die wel gedacht zal hebben wat doen die hier zo vroeg en waarom lopen (lees rennen) die zo snel?.
Dat we de auto ergens geparkeerd hebben terwijl er overal verboden te parkeerborden stonden.
Een paar Nederlandse Japaners (of te wel mijn man en zwagerd, ja zo noem ik hem altijd) gezien die op een leeg kruispunt in Vaduz foto's maken voor FB en de blog.
Dat we telkens de motor uit moesten zetten en de bestuurdersdeur open moesten doen voordat de achterdeuren open gingen en dat dit niets te maken had met het kinderslot op de deuren.
Dat het opviel door de mannen dat ik snel naar het toilet kon. Ja, als je werkt in de zorg.......LOL
Dat een wit bolletje met peperbrie toch echt wel lekker is met koffie en dat je daar echt van bij kan komen. Een geniet momentje.
Dat de prachtige uitzichten onderweg ook GENIET MOMENTEN zijn en ik hier graag nog een keer naar terug wil maar dan met veel meer tijd.
Ook heb ik tijdens deze challenge nog teruggedacht aan dat we met de kids op vakantie gingen en dat die zeiden dat het toch ook wel koud kon zijn op de achterbank en dit nu ook zelf ervaren heb. Gelukkig hadden we toen en nu plaids bij ons.
Ook was het fijn dat er iemand een kussentje achter je hoofd doet terwijl je powernapje aan het doen bent.
Ook was ik blij dat we in een auto zaten en niet in een bus waar je dan allemaal uit moet voor de paspoort/ID controle wat dan weer kostbare tijd kost.
Dat de etherdiscipline van Ellie Lust ook nog voorbij kwam vanwege de walkietalkies die meegenomen waren.
Dat Kroatie niet zo heuvelachtig is van wat we gezien hebben terwijl ik dit toch verwacht had.
Helaas was het al donker toen we door Tsjechië reden.
Het was heel fijn dat mij een kopje koffie werd gegund door de mannen bij de laatste tankstop waar ik zo'n behoefte aan had.
Dat ik als Fiat 500 liefhebber (lees gek) toch 2 Fiatjes heb kunnen scoren tijdens de stops. Een in Slovanië en eentje in Tsjechië LOL.
Dat we Polen hebben gehaald en de laatste cache bij een prachtige kerk hebben gevonden. En hierna onder het genot van een glaasje champagne wat stickers hebben achter gelaten en ik toch wel benieuwd ben of deze er nog zitten. Dat we onthaald werden door blaffende honden en ook even terug moest denken aan Kreta met die blaffende honden (vraag maar aan Frank).
Bij het hotel aankomen en ik toch maar naar bed ben gegaan terwijl de mannen niet te stoppen waren met cachen maar bij mij de vermoeidheid toch wel toe sloeg.
Dat het ontbijt heerlijk was en keus genoeg en koffie. LOL
De terugweg langer leek te duren dan de hele 24 uur van de dag ervoor.
En dat er personen op de achterbank bezig waren met de volgende challenge terwijl er lekker werd doorgereden op de Duitse autobahn.
Het super leuk was dat het zwaaicomite ons welkom heette.
En ik kijk nog steeds met veel plezier op ons avontuur terug alhoewel mij beloofd was voor de reis dat we tijdens de challenge zouden gaan shoppen in Milaan. LOL
Mannen bedankt voor jullie gezelligheid en zorgzaamheid tijdens deze trip!!!.
Elles oftewel Alice in Geoland
Geen opmerkingen:
Een reactie posten